σακουλιάρης

-α, -ικο, Ν

1. αυτός που φέρει σακούλα ή δισάκι

2. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οι σακουλιαραίοι

προσωνυμία τών πρακτικών γιατρών, τών κομπογιαννιτών, οι οποίοι ονομάστηκαν έτσι, επειδή κρατούσαν σακούλια στα οποία είχαν τα φάρμακα που χρησιμοποιούσαν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σακούλα + κατάλ. -ιάρης (πρβλ. μεροκαματ-ιάρης). Ο τ. σακουλιαραίοι με κατάλ. -αίοι (πρβλ. νοικοκυρ-αίοι, σκουπιδιαρ-αίοι)].